حضرت موسی بن جعفر علیهالسلام بر باغ بیخزان خدا ایستاده است تا میوههای سعادت بچیند؛ تا با ظهور خورشید هشتم، کهکشان امامت را به آغوش امین او بسپارد.
تا جادههای پاکی را در طهارت و عصمت رضایش، امتداد دهد.
تا از نسل آبی آسمان، آسمانیترین هدیه را به زمین ببخشد.
پروانه
مولود مدینه، مسافر توس خواهد شد؛ مسافر سرزمینی سرشار از پروانههایی که عطش نور دارند، سرزمین خواهشهای آسمانی.
آهوی جان
غبار سفر را با اشک شستهام آقا! دلم هوای حلقههای ضریحت را کرده است تا در حلقه ارادتت، گره بخورم.
مولای عشق و صفا یا امام رضا علیهالسلام ، نان و نمک خورده سفره توام و دست احتیاج، تنها به آسمان شما برافراشتهام.
آهوی جان، به ضمانت آبروی آسمانیتان آوردهام تا از گناه و غفلت، برهانیام.
یا ضامن آهو! یا اباالحسن علی بن موسی الرضا علیهالسلام ! ادرکنی.
:: بازدید از این مطلب : 510
|
امتیاز مطلب :
|
تعداد امتیازدهندگان :
|
مجموع امتیاز :